De Kracht van het Coanda-effect: Innovatie in Luchtstroming

Uitleg van het Coanda-effect

Het Coanda-effect is de stroming van bewegend gas of vloeistof, welke zich aan een oppervlak hecht wanneer deze erlangs stroomt. Als gas of vloeistof langs een oppervlak beweegt, treedt er tussen het oppervlak en het gas of de vloeistof een bepaalde hoeveelheid wrijvingsweerstand op, welke de neiging heeft het bewegende gas of de vloeistof te vertragen. Deze weerstand van de gas- of vloeistofstroom trekt gas of vloeistof tegen het oppervlak zodat het aan het oppervlak hecht. Gas dat vanuit een nozzle komt, heeft de neiging een nabijgelegen gebogen oppervlak te volgen, zelfs wanneer het de bocht omgaat, tenzij de bocht of de hoek van het oppervlak voor de stroming te scherp is. Dit verschijnsel, ontdekt in 1930 door Henri Coanda, heeft veel praktische toepassingen in de stromingsmechanica en luchtstromingsleer.

Ravebo's Toepassing van het Coanda-effect

Ravebo benut dit concept voor perslucht besparende producten en luchtverversingssystemen zonder bewegende delen. De Madeko Venturi’s bestaan grofweg uit twee cilindrische delen die door middel van een zeer fijne schroefdraad in elkaar geschroefd worden. De constructie is zodanig uitgevoerd dat er tussen de binnen- en buitencilinder een holle ruimte is gecreëerd waarin onder druk perslucht kan worden toegevoerd. De perslucht wordt vervolgens door een zeer kleine ringvormige spleet uitgeblazen in de vrije doorstroomopening van de binnenste cilinder. De energie van de persluchtdruk wordt hier dus feitelijk omgezet in snelheid. De luchtsnelheid kan hier, afhankelijk van het type venturi, oplopen tot 100 m/s.

Werking en Voordelen van Venturi's

De lucht wordt door het Coanda-effect langs de binnenwand van de venturi geleid en creëert aan de achterzijde van de venturi een dynamisch drukverschil (onderdruk). Hierdoor wordt een aanzienlijke hoeveelheid omgevingslucht meegezogen en tezamen met de perslucht in een grote, krachtige bundel weggeblazen. Aan de voorzijde (uitstroomzijde) van de venturi is de luchtsnelheid (perslucht met omgevingslucht) nog zo hoog dat er nog meer omgevingslucht wordt meegezogen (entrainment air). Als gevolg hiervan zal het totale blaasvolume oplopen tot een factor 30 ten opzichte van het persluchtverbruik.